Het hete weer heeft me lamgeslagen.
Het mag een wonder heten, maar ik doe helemaal niets. Daar ben ik normaal
gesproken niet goed in, maar als het kwik boven de 35 graden uitkomt vervalt de
wet van ‘moeten’ schijnbaar.
Nu ik meer tot rust kom, krijg ik meer
ideeën waarover ik zou kunnen schrijven.
Neem het UKV. De leden van de Facebookgroep
van Schrijven Online – Ultrakorte Verhalen schudden deze verhaaltjes vrij
gemakkelijk uit de mouw, lijkt mij.
Bij mij gaat het niet vanzelf. Met
een beetje geluk valt me iets op en blijft het als een soort suikerspin ronddraaien
in mijn hoofd. Daarna moet ik er echt voor gaan zitten om het uit te werken. Het
resultaat is meestal vrij braaf. Terwijl, als ik de schrijfsels van de anderen
lees, ik een grote voorkeur heb voor die waarin de meest absurde dingen zich
voordoen.
Maar nu het zo warm is en ik weinig
aan mijn hoofd heb, vallen me meer dingen op en die gaan een geheel eigen leven
leiden. Vooral tijdens het doezelen en dommelen trekken de meest absurde dingen in mijn hoofd voorbij. Dan is het zaak alles zo snel mogelijk ergens te noteren, anders ben ik het zo weer kwijt.
Natuurlijk moet ik er dan alsnog voor
gaan zitten om het goed op papier te krijgen en juist dat valt me zwaar met de
hitte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten