Pagina's

zondag 29 oktober 2017

Als blikken doden konden...

Hij komt overtuigend over, maar ik weet dat hij liegt. Zijn handen rusten in elkaar gevouwen op de tafel terwijl hij ons team vertelt dat Elze ziek is. Je zou hem bijna geloven.

Als ik vorige week niet de tranen van Elze had gedroogd, nadat ze eindelijk de moed bij elkaar had geraapt om mij in vertrouwen te nemen, was dat waarschijnlijk ook het geval geweest. Ik heb Elze beloofd het voor me te houden, maar het gaat niet vanzelf.

Mijn hoofd voelt warm. Het ontploft bijna van de opgekropte spanning. En als blikken doden konden…