Pagina's

zondag 26 mei 2019

Hasse Simonsdochter - Thea Beckman

Genre: jeugdboek, geschiedenis

Aan te raden?
JA! Hoewel het boek al in 1983 is gepubliceerd is het tijdloos, omdat het zich afspeelt rond de 2e helft van de 16e eeuw. Het is spannend, mooi beschreven, niet alledaags, maar soms wel flink ‘hard’. Het komt realistisch over, je kunt je voorstellen dat het er in die tijd zo aan toe ging.

Waar gaat het over?
Hasse groeit op in Kampen. Op een dag ontsnapt Hasse ternauwernood aan een verkrachting door drie veedrijvers. Haar redder is Jan van Schaffelaar. De veedrijver overleeft het voorval niet. Jan van Schaffelaar wordt verantwoordelijk wordt gehouden voor zijn dood. Op de dag dat hij opgehangen zal worden ‘verbidt’ Hasse Jan: Ze moet met hem trouwen. Zolang zij gehuwd zijn worden beiden verbannen uit Kampen.
Jan gaat met een troep mannen naar de Veluwe om geldtransporten te overvallen. Ook Hasse maakt deel uit van de troep. Ze verblijven in een hoeve, waar zij het boerengezin uit verjaagd hebben. De bewoners van de Veluwe voelen zich geterroriseerd door deze struikrovers. Ze besluiten om de strijd met Jan en zijn mannen aan te gaan. Jan trekt zich met zijn ‘mannen’ terug in de kerk van Barneveld. Die biedt niet niet genoeg bescherming en Jan van Schaffelaar moet zich overgeven. Nadat hij heeft geregeld dat zijn mannen een vrije aftocht krijgen springt hij van de toren en overlijdt.
Intens verdrietig gaat Hasse terug naar Kampen. Ze sluiert zichzelf en verdient haar brood als waarzegster.
Op een dag verschijnt Gerrit van de Wou bij haar. Gerrit heeft samen met zijn oom een tijd op de hoeve op de Veluwe in gijzeling gezeten. Gerrit was toen al erg onder de indruk van Hasse. Hij had gehoord dat Jan van Schaffelaar gesneuveld was, en gaat op zoek naar Hasse. Hij hoopt dat de waarzegster hem kan helpen haar te vinden. Uiteindelijk lukt het Hasse niet om anoniem te blijven. Gerrit vraagt haar direct ten huwelijk.

Wat vond ik ervan?
Ik vond het een mooi boek. Ik vond geschiedenis vroeger altijd een saai vak. Het voelde altijd als iets ongrijpbaars. Maar als geschiedenis op deze manier beschreven wordt leeft het voor mij en dan vind ik het wel heel boeiend.
Thea Beckman schrijft geloofwaardig en houdt de vaart er goed in. Het is spannend, steeds weer gebeurt er van alles. De karakters in het boek zijn goed en duidelijk uitgewerkt. Ook hun twijfels en angsten worden beschreven. Dat maakt dat je je goed kan inleven in de personages. Er staat geen overbodige informatie in het boek en alle eindjes worden netjes afgerond.
De aanleiding om het boek te lezen was dat het boek zich deels in Zutphen afspeelt. Dat was leuk voor de herkenning, maar uiteindelijk werd ik helemaal meegesleurd in het verhaal. Thea Beckman presteert het dat je een goed beeld krijgt van het leven in die tijd en dat je je gemakkelijk kunt voorstellen hoe de omgeving waar het zich afspeelt eruit ziet. Dat maakt het extra bijzonder.