Aan te raden?
JA, het is een prachtig
autobiografisch verhaal waarin de ervaring die de schrijver heeft opgedaan na
een sessie bij een regressietherapeut centraal staat. Dit is het uitgangspunt
voor een indrukwekkend liefdesverhaal. Tegelijkertijd probeert de auteur voor
zichzelf te bewijzen dat wat er tijdens de therapie bij hem naar boven kwam
onzin is. Dit lukt hem niet, sterker nog, hij vindt steeds meer bewijzen dat wat
hij zei en voelde blijkt te kloppen.
Waar gaat het over?
Het verhaal vertelt over hoe de
levens van een soldaat uit de 2e wereldoorlog en dat van een
schrijver van ver na de oorlog op onverklaarbare wijze met elkaar verweven
blijken te zijn.
Het boek bevat drie verhaallijnen
die door elkaar lopen, maar ook naadloos op elkaar aansluiten.
Het begint allemaal met een
bedrijfsuitje van de schrijver, waarin hij met zijn collega’s een parachutesprong
zal gaan maken. Hij krijgt een enorme paniekaanval.
Je leest hoe de schrijver zijn partner
leert kennen en hij schetst een persoonlijk beeld van de groei van deze relatie
en de diepgaande gesprekken die zij met elkaar voeren die uiteindelijk leiden
tot een sessie waarin de hoofdpersoon teruggaat naar die paniekaanval om te
kijken waar die vandaan komt. Tijdens deze sessie vertelt de hoofdpersoon over
een soldaat (Morgan) die op de Ginkelse Heide is omgekomen op 19 september 1944
tijdens Operation Market Garden. Het is een enorm heftige ervaring die de
auteur (tevens hoofdpersoon) probeert te ontkennen en te weerleggen. Maar hoe meer
hij uitzoekt, hoe meer blijkt te kloppen wat hij tijdens de regressietherapie
heeft ervaren en gezien.
Tussendoor vertelt het boek het
verhaal van Betrys, die terugkijkt op haar leven, waardoor je als lezer de intense
liefde van Morgan en Betrys meebeleeft. Beide personages zijn erg krachtig
beschreven. Het is alsof je ze kent, al speelt hun geschiedenis zich af in de jaren
van de Tweede Wereldoorlog. Morgan zet zich steeds meer af tegen de oorlog en
krijgt steeds meer de drang om er zelf iets aan te doen, om mee te vechten.
De derde verhaallijn vertelt hoe de
auteur naar Wales reist, om de naaste familie van Morgan te bezoeken. Tijdens
een eerdere reis naar Engeland, naar het dorpje waar Morgan vandaan komt,
spreekt hij iemand die hem vertelt dat de zus van Morgan nog leeft. Na lang
aarzelen besluit de schrijver uiteindelijk toch contact met haar op te nemen en
uiteindelijk reist hij opnieuw naar Wales om haar te bezoeken. Ook die reis
wordt mooi beschreven, met alle twijfels en gevoelens die daarbij naar boven
komen.
De drie verhaallijnen lopen mooi
gelijk op, zijn duidelijk herkenbaar en komen aan het eind perfect samen.
Wat vond ik ervan?
Ik heb erg genoten van dit boek. Het liefdesverhaal van Morgan
en Betrys hoort wat mij betreft thuis in de categorie van The Titanic en The
Notebook. Maar de andere kant van het verhaal, de oorlog en hoe de auteur de
regressietherapie aangaat maakt het minder zoet, waardoor dit boek zowel voor vrouwen
als mannen interessant is.
Het verhaal over de regressietherapie is intrigerend, de
schrijver schroomt niet de heftige emoties en twijfels waarmee hij te maken krijgt
te delen met de lezer. Hij biedt de lezer echt een kijkje in zijn hoofd. En om
dit kracht bij te zetten voert hij een personage (de arts Thom) op, die er nog
een schepje nuchterheid bovenop gooit.
Het is een realistisch boek, de schrijver blijft met beide
benen op de grond, maar het zet je wel aan het denken. Ook mooi is, dat de schrijver
niemand wil overtuigen van zijn ideeën. Iedereen mag denken wat hij wil over het
leven, de dood en reïncarnatie.