Opmerkelijk vind ik, dat hij bij zijn (over het algemeen dikke
boeken) geen gebruik maakt van een plot en schema’s. Hij begint met een situatie
waaruit hij het verhaal laat ontstaan.
In het boek staat één oefening (althans, voor zover ik het nu
gelezen heb) waarbij King de lezer uitdaagt om dit ook eens te proberen. Hij durft
te stellen dat als je het verhaal eerlijk vertelt (en daarmee bedoelt hij dat
je het authentiek en vanuit je eigen ideeën schrijft) het niet anders kan dan
dat het een goed verhaal wordt. Lieg je, ofwel schrijf je niet je eigen verhaal,
maar een verhaal waarvan je denkt dat het anderen zal aanspreken, dan val je
volgens King door de mand.
Ik ga deze uitdaging graag aan. Ooit ben ik op precies deze manier
begonnen met schrijven, maar later leerde ik een plot te bedenken, een plan op
te stellen etc. Het lijkt me heerlijk om weer eens zo voor de vuist weg te
schrijven. In mijn volgende blog laat ik weten hoe het me is bevallen.
