Toch
voldeed het niet aan mijn verwachtingen, ik liep steeds vast. Waarom? Ik houd
van intriges en moeizame relaties tussen psychisch complexe persoonlijkheden. Veel
te lastig voor jonge kinderen. Maar de setting en personages in het verhaal dat
ik had bedacht zijn niet geschikt voor oudere kinderen.
Met tegenzin nam ik het besluit
ermee te stoppen, hoe lang dit idee ook al in mijn hoofd zit en hoe sterk het
gevoel is dat dit het verhaal is dat ik moet gaan schrijven. Ik moest aan
mezelf toegeven dat ik nooit kinderboeken lees, dat de boeken die in de winkel
liggen me niet eens aanspreken. Daarbij heb ik geen enkele feeling meer met de
doelgroep, nu ik al jaren niet meer in het onderwijs werk en mijn eigen
kinderen volwassen zijn.
Er
viel een zware last van mijn schouders en er komt volop ruimte voor nieuwe
dingen.
Er
dienen zich gelijk allemaal nieuwe ideeën aan: ingrijpende situaties,
ingewikkelde relaties, intriges en bedrog. Wie houdt wie voor de gek. Zoiets.
Maar er broeit nog veel meer. Ik ga aan de slag! Een kinderboek schrijven kan
altijd nog.
Yeuh! Goede beslissing
BeantwoordenVerwijderenJa zo voelt het zeker!
BeantwoordenVerwijderenIedereen denkt dat-ie kinderboeken kan schrijven. Nou wil ik niet zeggen dat jij ook zo bent, maar ik denk dat je in ieder geval een realist bent door te concluderen dat dit hem in ieder geval niet gaat worden.
BeantwoordenVerwijderenMisschien ga ik ooit wel kinderboeken schrijven, maar ik denk inderdaad zeker niet dat iedereen dat kan. Ik denk dat het lastiger is dan een boek voor volwassenen, omdat je daarbij veel meer de diepte in kunt, verschillende verhaallijnen kan opvoeren etc. In een kinderverhaal moet iets vrij eenvoudigs toch heel boeiend geschreven worden en dat is een kunst op zich. Eerst iets anders dus...
BeantwoordenVerwijderen